In het weekend van 10-12 juni trokken de doctoraatsstudenten van het ACHG naar Jalhay. Het voorspelde mistroostige weer bleef uit en in de stralende zon kwamen vrijdagavond de eerste doctorandi vol enthousiasme toe.
Simon wist meteen een heerlijke Italiaanse pasta op tafel te toveren, naar familierecept. Vervolgens werden met een nog lauw biertje of glaasje wijn uit de lekkende koelkast de buikjes rond gegeten. Erinn introduceerde ‘ijsjes’ als dessert. De ijsjes bleken echter niet bevroren en kenden een matig benevelend effect. Niet geschikt voor de buikjes van de kindjes die onze trampoline terroriseerden dus.
Malmedy
Op het Academisch Centrum wordt er uiteraard steeds naarstig gewerkt, dus er was eindelijk veel ruimte om nu eens goed bij te praten. We hadden hiervoor tijd nodig, véél tijd. We bleven babbelen tot in de vroege uurtjes en sliepen als een roos.
De volgende morgen (of was het al middag?) kwam een hele nieuwe delegatie doctorandi toe. Na een stevige brunch trokken we richting Malmedy om ons daar op te sluiten in en vervolgens te ontsnappen uit een escape room. We waren verdeeld in twee teams, dus de competitiedrang was zeker aanwezig. Deze factor kon er echter niet voor zorgen dat één van de twee teams tijdig kon ontsnappen: beide teams kwamen net buiten de tijd buiten.
Om ons verdriet te verwerken, bezochten we de stadskern van Malmedy. Al snel werd duidelijk dat er beperkte interesse was in de geschiedenis en cultuur van deze stad. We zetten ons aldus op een terrasje en dronken een streekbiertje.
Joe Exotic
Thuisgekomen werd er gewandeld, gedut en gekookt. Er werden sleutels kwijt gespeeld en even snel terug gevonden. We haalden goede punten op het eerste deel van de quiz van Kristien, de andere delen hebben we hopelijk nog tegoed.
Na de quiz werden we wederom getrakteerd op ‘alta cucina’, ditmaal een aspergerisotto met parmaham en balsamico. De parmaham was ‘genen echte’ volgens Italiaanse kok Simon. Toch ging ook ditmaal David verscheidene malen bijhalen, tot groot jolijt van Pavlos.
We zagen nog kort de rode duivels gelijk spelen tegen Wales en speelden nadien ‘wie ben ik’, waar Pavlos ‘statistically speaking’ evenveel kans had om te winnen maar te lang op het verkeerde spoor bleef steken. Grote pechvogel bleek echter Simon, die met zijn ‘Joe Exotic’ voor elke vraag een Delphi consensus studie moest houden om er een ietwat betekenisvol antwoord uit te kunnen puren. Dat hij de persoon uiteindelijk niet bleek te kennen, hielp hem niet echt. Mondjesmaat trokken de vermoeiden naar bed. Enkel Simon bleef door spelen tot hij zeker alle munten had verzameld.
Op naar de volgende editie!
In de ochtend namen we, na de opkuis en een mooie wandeling, vermoeid maar voldaan afscheid van het weekend en elkaar. Dank aan de organisatie, de kok, de quizmaster, de chauffeurs, het ACHG en alle anderen die hier nu vergeten worden. Het was een onvergetelijk weekend waar collega’s nu toch ook een beetje vrienden zijn geworden. We kijken enorm uit naar de volgende editie!
Verslag: Pieter Van Bostraeten
Foto's: Lotte Timmermans
Gepubliceerd op: 16 June 2022
Auteur: